Met een bijna gehalveerd groepje vertrokken we vanochtend naar het begin van onze reis New York.

Voordat we daar aankwamen hebben we eerst nog een bezoek gebracht aan de stad Philadelphia in de staat Pennsylvania. Het was ongeveer 3 uur rijden. Als er geen verkeer zou zijn zou het allemaal veel vlotter gaan, maar het is overal ontzettend druk, ondanks de 6 baans wegen. In Philadelphia wonen ook al weer 12 miljoen mensen met de buitenwijken meegerekend. De staat is genoemd naar William Penn. Zijn vader had de staat cadeau gekregen van de Engelse koning Karel II. Die had veel schulden uitstaan bij Pa Penn. En zoonlief erfde dus die staat. Penn werd hierdoor de grootste privé-grondbezitter ter wereld op dat moment. 120.000 km2. De stad ligt aan de rivier de Delawere. Dat is ook een kleine Amerikaanse staat, waar we doorheen zijn gereden. William stichtte de stad in 1681. Het is werkelijk een prachtige stad et veel groen en parken. Ook weer van die sfeervolle steenrode bakstenen huizen. De stad heeft een grote rol gespeeld in de vroege geschiedenis van de VS. Hier werd de onafhankelijkheidsverklaring getekend en was van 1790 tot 1800 hoofdstad van de VS. De hal waar de verklaring is ondertekend is een prachtig gerestaureerd gebouw. Ook vind je hier de Liberty bell. Een koperen klok, die werd geluid om de bevolking bijelkaar te roepen voor belangrijke mededelingen. In de loop der jaren is er een grote barst in ontstaan en nu is het alleen nog een museumstuk. Philadelphia is een koppeling van twee Griekse woorden, die broer en vriend betekenen. De bijnaam van de stad is city of brotherly love of Philly.

Ze zijn hier helemaal sportgek. Er zijn enorme stadions voor american football en baseball. Heel lang wonnen de teams alle wedstrijden. Toen kwam er een dip. Wiliam Penn had namelijk bepaald dat een toren met zijn beeld erop het hoogste gebouw van de stad moest blijven. Maar ja, sommigen hadden daar lak aan en bouwden toch veel hoger. Vanaf die tijd, verloren ze alle wedstrijden. Ze hebben toen maar besloten om op het hoogste gebouw een beeld van Penn te zetten. Het is zo klein, dat je het met het blote oog nauwelijks kunt zien, maar vanaf die tijd werd weer gewonnen!!!

We stopten ook bij een kunstmuseum. Ook weer zo’n gebouw met Griekse pilaren en een trap van 79 treden ernaartoe. Die trap is beroemd geworden door de film Rocky. Sylvester Stallone beklom die trap als voorbereiding op bokswedstrijden. Het zei me helemaal niks, maar ik heb deze info van enkele groepsleden gekregen. Boven aan de trap stond een standbeeld van Rocky. Het was bijna een bedevaartsplaats voor fans van de film. Geen hond ging het museum in. Ze hebben het beeld toen verplaatst naar een onooglijk hoekje onderaan de trap. Het is leuk om te zien dat heel veel jonge-en oudelui zonder te stoppen de trap oplopen. Een aantal met bokshandschoenen aan!

Daarna hebben we eerst onze reisleidster Saskia naar de luchthaven JFK gebracht. (Spreek uit als: djee-ef-kee) Zij vloog vanavond naar Las Vegas om morgen weer een nieuwe groep te gaan begeleiden.

Ik vond het heerlijk om weer in New York te zijn. Al die drukte, die gigantisch vele wolkenkrabbers, constant het geloei van sirenes van ambulances en politiewagens. Ik voel me daar net een actrice in een film.

Ik ben nu nog 1 nacht in het hotel waar ik ben begonnen. De andere groepsleden vertrekken morgen naar Nederland. Ik mag nog 4 nachten blijven. Ik verkas naar een Airbnb. Ik kan daar morgen om 14.00 uur terecht. Ik ben heel benieuwd. Ik heb een druk programma voor die laatste paar dagen, maar daar vertel ik in de komende dagen meer over.