Vanmiddag ben ik aangekomen bij mijn airbnb adres. Het ligt in de wijk “Washington heights” in het noorden van Manhattan. Ik ging met het openbaar vervoer. Omdat er in het weekend werkzaamheden aan de metro zijn, moest ik een beetje improviseren om er te komen. Maar na veel vragen is het gelukt. Er is hier een totaal andere sfeer dan in het midden van Manhattan, waar ik eerst was. Dit deel wordt vooral bewoond door mensen uit de Dominicaanse republiek en Puerto Rico. Alles staat in het Spaans aangegeven en je hoort ook praktisch alleen maar Spaans praten. Ontzettend veel heel kleine winkeltjes zijn er en het is hier ongeveer 4x zo goedkoop als in Downtown Manhattan. Dat geldt ook voor de huizenprijzen. Het appartement van James heeft 2 jaar geleden 1 miljoen !!!!!! Dollar gekost. Downtown zou dat zo’n 4 miljoen zijn. Ook de prijzen van de huren zijn hier exorbitant hoog. Vandaar dat veel mensen verhuizen naar wat noordelijkere plekken.

James, de eigenaar van de airbnb, woont in een prachtig appartement op Broadway. Toen ik boekte dacht ik: “Oh leuk Broadway vlak bij alle theaters!” Nou dat is niet het geval. Broadway blijkt een kilometers lange straat te zijn. Ik moest 14 haltes met de metro vanaf Grand Central Station.

Toen ik bij het appartement aankwam rook ik op de gang al de zeep waarmee James het appartement had schoongemaakt. Hij was net klaar toen ik aankwam. Het was werkelijk brandschoon.

Hij is gay en hij dacht dat ik dat ook was, omdat ik om mijn koffer een band heb met de kleuren vande regenboog. Wist ik veel dat die kleuren ook voor gay waren.

James was heel verdrietig, want zijn relatie was net uit. Hij is 50 en zijn partner Tyler 27. Die had hem vorige week verlaten en hij was er kapot van. Hij begon vreselijk te huilen. Ik heb maar een glaasje water voor hem gepakt en hem moederlijk op de rug geklopt. Hij vond me “a sweet lady” :-)

Ik heb een prachtige slaapkamer, een enorme keuken met alles erop en eraan, een heel mooie badkamer en nog een grote zitkamer. Echt supermooi en van alle gemakken voorzien! De metro stopt voor de deur.

Vanavond had ik een superleuke avond: ik had een jazztour in Harlem geboekt. Die begon om 18.00 uur. Ik moest naar 124 street. Op nummer 145 moest ik aanbellen. Het was een prachtige straat met van die brownstone huizen met een trap ervoor, die je veel in films ziet. Binnen werd ik welkom geheten door Cheryl. Wat een enig huis was dat. Ook binnen die bruine stenen. Zo sfeervol en aan de achterkant een enorme tuin. Dat verwacht je helemaal niet.

Ik bleek de enige gast te zijn! Hoe is het mogelijk he dat ze het toch door heeft laten gaan. Cheryl heeft me fantastische plekken in Harlem laten zien. Ze woont er al haar hele leven en ze is nog steeds verzot op die wijk. We gingen bij 3 jazzclubs naar binnen. Het ziet er niet uit! Allemaal oude meuk, maar wat een sfeer! De musici speelden de sterren van de hemel. Cheryl kende werkelijk iedereen. Vooral de laatste club was fantastisch! Er speelde een hammondorgelorganist, een drummer en een saxofonist/fluitist. Ze waren alle drie fantastisch, maar wat zo leuk was: de hele avond kwamen er andere musici binnen, die ook mee gingen spelen en zingen. Harstikke leuk.

Er liep ook een man rond in een soort pyjama met een hoed op. Hij ruimde steeds de tafeltjes af, als er mensen weggingen, maar op een gegeven moment kroop hij achter het drumstel en speelde de sterren van de hemel. Ze noemden hem Sam the man. Hij kreeg een ovationeel applaus. Na zijn optreden begon hij aan een kippenpoot te kluiven en daarna ging hij weer tafeltjes afruimen. We zijn tot 23.30 uur gebleven, werkelijk tot de laatste noot had geklonken. Wat een enige avond!!!